Zomervakantie, een mooi moment om even terug
te blikken op het afgelopen jaar en dan met name op het iPadproject: ‘Creatief
met Digitaal’. Hoewel de leerlingen er te kort aan hebben gewerkt om echte
conclusies over het project te kunnen trekken en ze er bovendien met veel
plezier aan gewerkt hebben, zijn er toch een aantal aanpassingen nodig. Dus…
even met die bezem erdoor!
Alweer
een update!
NoteAnytime Oud |
Updates… zucht. Voor persoonlijk iPad gebruik
ben ik er vaak blij mee. Programma’s worden er over het algemeen beter door,
met meer functies, maar voor het maken van foto- of filmhandleidingen
is het een verschrikking. Nog maar net een filmpje klaar of er is alweer een
update waardoor de uitleg niet meer (helemaal) klopt en je eigenlijk weer
opnieuw kunt beginnen. Gelukkig zijn de leerlingen over het algemeen zeer
vindingrijk en komen ze er toch wel uit, maar wanneer ook nog eens het icoontje
wordt aangepast zoals dat bij NoteAnytime gebeurde, dan is een aanpassing echt
wel nodig. Zonder die aanpassing kan ik nu al voorspellen dat de één na de
ander bij de leerkracht gaat komen met de opmerking: ‘Ik kan het plaatje niet
vinden.’ Niet handig als het juist de bedoeling is dat de leerlingen het
project zo zelfstandig mogelijk uitvoeren. Veeg!
NoteAnytime Nieuw |
Komt
dat boek nog ooit af?
Mijn oorspronkelijke idee was om in het boek
drie grote, creatieve opdrachten te verwerken. In de periode dat ik aan het
boek gewerkt heb, heb ik slechts één van de drie grote opdrachten compleet afgemaakt,
aangevuld met een introductiehoofdstuk, woordenlijst en
leerkrachtenhandleiding. Er zijn heel wat uurtjes gaan zitten in het schrijven
van teksten en het maken van filmpjes en fotohandleidingen Het boek bestaat nu al
uit heel wat bladzijdes, maar het is nog steeds niet af. Best frustrerend.
Toevoeging van nog twee hoofdstukken zorgt ervoor dat het boek (zelfs voor een
e-book) veel te ‘dik’ wordt. De leerlingen hebben in vier maanden tijd het filmhoofdstuk
niet eens afgekregen. Drie hoofdstukken in een jaar wordt een onhaalbare kaart.
Dus… waarom niet het boek in drie boeken delen? Veeg, veeg!
Als we
maar filmen!
Aan de basis van elke opdracht staat het
schrijven van een verhaal. De eerste schrijfopdrachten verliepen goed, maar
toen de kinderen eenmaal met filmen begonnen, werd er niet meer zo nauw gekeken
naar de opdrachten en het verhaal dat de leerlingen hadden geschreven. Ze
filmden er gewoon lekker op los. Nu is dat filmen natuurlijk ook ontzettend
leuk, dat begrijp ik ook wel, maar met kortere, directere opdrachten is het
waarschijnlijk mogelijk om de leerlingen beter te sturen. Dat betekent dus een
aantal opdrachten verwijderen en er weer anderen aan toevoegen. Veeg, veeg,
veeg!
Werk
aan de winkel.
Er is dus nog wel wat werk aan de winkel om
het eerste deel af te maken, al ben ik daarmee alweer aardig op weg. Over een
kleine maand, schat ik, kunnen de leerlingen van Westwijzer aan de slag. Mochten er (basis)scholen
zijn die interesse hebben in het boek en het boek uit willen proberen, houd dan
deze blog en mijn twitteraccount: @manon_bell in de gaten.